تری دیویس؛ برنامه‌نویسی که برای خدا سیستم‌عامل نوشت

مقدمه

گاهی در مرز میان نبوغ و جنون، افرادی ظهور می‌کنند که درک‌شان برای دنیای اطراف دشوار است.
تری ای. دیویس (Terry A. Davis) یکی از همین افراد بود — برنامه‌نویسی نابغه، عجیب و به‌نوعی «افسانه‌ای» که باور داشت خودِ خدا او را مأمور کرده تا برایش یک سیستم‌عامل بنویسد.
او بیش از ۱۰ سال از عمرش را صرف ساخت پروژه‌ای کرد که نامش را TempleOS (معبد مقدس) گذاشت؛
سیستم‌عاملی که خودش آن را «معبد سوم خداوند» می‌دانست.

داستان تری دیویس؛ نبوغی درگیر آسمان و زمین

تری دیویس متولد ۱۹۶۹ بود و از همان نوجوانی نبوغ خاصی در ریاضیات و برنامه‌نویسی داشت. او در دهه‌ی ۹۰ میلادی، به‌عنوان مهندس نرم‌افزار در شرکت‌های مختلف کار می‌کرد و تسلط فوق‌العاده‌ای بر زبان‌های C و Assembly داشت.
اما زندگی او به‌تدریج رنگ دیگری گرفت. در میانه‌ی دهه‌ی ۹۰، دیویس دچار اسکیزوفرنیای شدید شد — بیماری‌ای که باعث می‌شد صداهایی بشنود و باور کند که خداوند با او صحبت می‌کند.

در همین دوران بود که او ادعا کرد خداوند از او خواسته تا یک سیستم‌عامل مقدس طراحی کند.
او کارش را شروع کرد... تنهایی، بدون تیم، بدون ابزارهای مدرن و حتی بدون دسترسی به اینترنت.

TempleOS؛ سیستم‌عاملی از جنس ایمان

TempleOS (به‌معنی «معبد خداوند») حاصل بیش از ده سال کار بی‌وقفه‌ی دیویس بود.
او باور داشت این همان معبد سومی است که در انجیل وعده‌اش داده شده — نه در زمین، بلکه در فضای دیجیتال.

این سیستم‌عامل ویژگی‌های منحصر‌به‌فردی داشت:

• رزولوشن مورد تأیید خدا: ۶۴۰×۴۸۰ پیکسل

• فقط ۱۶ رنگ مجاز (نه بیشتر)

• بدون اینترنت و بدون شبکه (هیچ TCP/IP استکی نداشت)

• تک‌کاربره و تک‌وظیفه‌ای (Single Tasking)

• نوشته‌شده از صفر تا صد توسط خود دیویس

او حتی برای TempleOS یک زبان برنامه‌نویسی اختصاصی طراحی کرد:
زبان HolyC (سی مقدس) — ترکیبی از C و ++C با مفاهیم خاص خودش.
دیویس برای نوشتن این سیستم‌عامل، از اسمبلر و لینکر گرفته تا کرنل، بوت‌لودر، درایورها و کتابخانه‌ها را همه را خودش نوشت؛ کاری که حتی برای یک تیم بزرگ هم چالش‌برانگیز است.

یک معبد دیجیتال واقعی

TempleOS فقط یک سیستم‌عامل نبود؛ نوعی تجربه‌ی معنوی بود.
در محیط گرافیکی خاص آن (با آیکون‌های ساخته‌شده از کاراکترهای ASCII)، بخشی به نام Oracle وجود داشت؛ جایی که کاربر می‌توانست از خدا سؤال بپرسد و پاسخ‌هایی به‌صورت تصادفی از میان آیات انجیل دریافت کند.
دیویس باور داشت که این پاسخ‌ها را خداوند مستقیماً به او الهام می‌کند.
در بسیاری از ویدیوهایش، او از این «ارتباط» صحبت می‌کرد و معتقد بود که TempleOS ابزاری برای گفت‌وگو با خداست.

سرنوشت غم‌انگیز یک نابغه

با وجود نبوغ فنی حیرت‌انگیز، بیماری روانی زندگی دیویس را به‌شدت مختل کرد.
رفتارش غیرقابل پیش‌بینی بود، از جامعه فاصله گرفت، بی‌خانمان شد و گاهی حرف‌هایی می‌زد که نشانه‌ی آشفتگی ذهنی عمیقش بود.
در سال ۲۰۱۸، تری دیویس در حالی که روی ریل قطار عقب‌عقب راه می‌رفت، بر اثر برخورد قطار جانش را از دست داد. مشخص نشد که این اتفاق تصادف بود یا خودکشی.

اما میراث او زنده ماند. TempleOS هنوز در جامعه‌ی برنامه‌نویسان و پژوهشگران سیستم‌عامل، به‌عنوان یکی از منحصربه‌فردترین پروژه‌های تاریخ نرم‌افزار شناخته می‌شود — اثری که مرز میان ایمان، جنون و خلاقیت را از بین برد.

نتیجه‌گیری

تری دیویس را می‌توان نمادی از تضاد دانست: هوش خیره‌کننده و ذهنی شکننده.
او نشان داد که حتی یک نفر، بدون هیچ ابزار خارجی، می‌تواند سیستمی عظیم و پیچیده را از صفر خلق کند — اما در عین حال، نبوغ بدون سلامت روان می‌تواند به تنهایی و نابودی ختم شود.
TempleOS شاید از دید بسیاری عجیب باشد، اما برای دیویس، این تنها راه گفت‌وگو با خدا بود.
و شاید به همین دلیل، برای همیشه در تاریخ فناوری ماندگار شد.