در SQL از CHECK Constraint برای بررسی شرط‌های خاص روی داده‌های یک ستون استفاده می‌کنیم.
این محدودیت باعث میشه فقط مقادیری وارد جدول بشن که با شرط تعریف‌شده مطابقت دارن.

🔹 ساختار کلی

CREATE TABLE table_name (
    column_name datatype CHECK (condition)
);

یا با نام‌گذاری اختصاصی:

CREATE TABLE table_name (
    column_name datatype,
    CONSTRAINT constraint_name CHECK (condition)
);

🔹 مثال ساده

CREATE TABLE Students (
    StudentID INT PRIMARY KEY,
    FullName VARCHAR(100),
    Age INT CHECK (Age >= 18)
);

📌 توضیح:
ستون Age فقط زمانی مقدار می‌پذیره که عدد واردشده بزرگ‌تر یا مساوی ۱۸ باشه.

🔹 درج داده معتبر

INSERT INTO Students VALUES (1, 'Ali Rezaei', 20);

✅ معتبره چون مقدار Age = 20 شرط Age >= 18 رو رعایت کرده.

🔹 درج داده نامعتبر

INSERT INTO Students VALUES (2, 'Sara Ahmadi', 15);

❌ خطا: مقدار Age = 15 شرط تعریف‌شده در CHECK رو نقض کرده.

🔹 چند شرط در CHECK

می‌تونیم از چند شرط با عملگرهای منطقی (AND, OR) استفاده کنیم:

CREATE TABLE Employees (
    EmployeeID INT PRIMARY KEY,
    Salary INT CHECK (Salary > 0 AND Salary < 100000),
    Gender CHAR(1) CHECK (Gender IN ('M', 'F'))
);

📌 توضیح:

• Salary باید بین ۰ و ۱۰۰۰۰۰ باشه.

• Gender فقط می‌تونه 'M' یا 'F' باشه.

🔹 افزودن CHECK بعد از ساخت جدول

ALTER TABLE Students
ADD CONSTRAINT chk_Age CHECK (Age >= 18);

🔹 حذف CHECK Constraint

ALTER TABLE Students
DROP CONSTRAINT chk_Age;

🔹 نکات مهم

• از CHECK برای کنترل محدوده یا نوع منطقی داده‌ها استفاده میشه.

• اگر چند شرط CHECK برای یک جدول تعریف بشن، همه باید برقرار باشن تا رکورد ثبت بشه.

• در SQL Server، MySQL و PostgreSQL به‌صورت مشابه عمل می‌کنه.

• برای بررسی مجموعه‌ای از مقادیر خاص، می‌تونی از IN استفاده کنی.