🔹 تعریف

• در ++C می‌توان هنگام مقداردهی اولیه آرایه، اندازه آن را نداد.

• کامپایلر به صورت خودکار تعداد عناصر را تشخیص می‌دهد.

• این کار برای آرایه‌های ثابت و از پیش مقداردهی شده بسیار مناسب است.

🔹 ساختار

type name[] = {value1, value2, value3, ...};

• کامپایلر تعداد عناصر {} را می‌شمارد و اندازه آرایه را تعیین می‌کند.

1️⃣ مثال با int

#include <iostream>
using namespace std;

int main() {
    int numbers[] = {10, 20, 30, 40, 50};

    int size = sizeof(numbers) / sizeof(numbers[0]); // محاسبه تعداد عناصر

    cout << "Array size = " << size << endl;

    for (int i = 0; i < size; i++) {
        cout << numbers[i] << " ";
    }
}

🔹 خروجی:

Array size = 5
10 20 30 40 50

2️⃣ مثال با char

#include <iostream>
using namespace std;

int main() {
    char letters[] = {'A', 'B', 'C', 'D'};

    for (int i = 0; i < sizeof(letters)/sizeof(letters[0]); i++) {
        cout << letters[i] << " ";
    }
}

🔹 خروجی: A B C D

3️⃣ نکات مهم

1. فقط هنگام مقداردهی اولیه می‌توان اندازه را نیاورد.

2. برای آرایه‌های خالی یا بدون مقداردهی اولیه باید اندازه مشخص شود.

3. برای محاسبه تعداد عناصر آرایه:

int size = sizeof(array) / sizeof(array[0]);